انواع(ان)

انواع(اِن):

اِنَّ:حالت تاکیدی دارد ابتدای جمله اسمیه می آید ترجمه اجباری ندارد به معنی قطعا است.

اَنَّ:به همراه جمله اسمیه به کار میرود حالت ربط دارد به معنی(که)میباشد.

اِن:همراه جمله شرطیه می آید فعل شرط وجواب آن را مجزوم می کند.

اَن:همراه فعل مضارع می آید و به حالت منصوب تبدیل می کند.

اِنِّما:به معنی فقط است و ترجمه اجباری دارد و جزء حروف عامل نیست و میتواند همراه فعل هم باشم.