انواع حال:حال مفرد,جمله اسمیه.
حال مفرد:
سه ویژگی منصوب,نکره,مشتق را دارا است.
حال مفرد فقط در جمله فعلیه کاربرد دارد و غالباً در آخر جمله قرار دارد.
حال نکره است و ذوالحال معرفه است.
منظور ما از شتق اسم فاعل اسم مفعول وصفت مشبه بالفعل(فَعِل,فعیل)است.
جمله حالیه:
در وسط عبارت بعد از اسم معرفه به صورت فعل یا جمله می آید.
اگر بعد اسم معرفه فعل مضارع بیاید(و) حالیه کاربرد ندارد.
اگر ذوالحال جمع مکسر غیرانسان باشد حال مفرد مونث است.
جمله حالیه فعلیه ترجمه اش مانند وصفی است.
ذوالحال قبل فعل اصلی کاربرد ندارد.
مضاف الیه ذوالحال واقع نمی شود .
ذوالحال جارومجرور نمی پذیرد.
در جمله حالیه قبل فعل مضارع (و) حالیه کاربرد ندارد.
اسامی اشاره میتواند ذوالحال واقع شوند.
درباره این سایت